1/3/2020 Reacties Niet alleen Trump bouwt een muurJe ziet ze tegenwoordig overal. Die stenen muurtjes gebouwd met steenkorven. Het oogt modern, geeft privacy en er is geen onderhoud aan. Praktisch toch!? Ik hou er niet zo van. Tussen ons gebouwencomplex en de buren staat er ook eentje. De nieuwe buren indertijd stonden er op. Voorheen was er een natuurlijke afbakening van bomen, struiken, bloemen... Af en toe zag ik dan de vorige buurvrouw of buurman en maakte ik een praatje waardoor ik hen wat beter leerde kennen. Het had iets gemoedelijk. Zo nu en dan een contactmoment. Door de komst van de nieuwe buren staat er nu dus zo'n hoge stenen muur. Privacy verzekerd. Maar contact noppes. Ik ken mijn buren niet. Weet hoogstens hoe ze er uit zien maar heb nog nooit zo'n terloops praatje kunnen maken. Terreinafbakening is oké. Het is soms nodig om duidelijke grenzen te stellen. Tot hier en niet verder. Het is eigen aan een gezonde identiteit. Maar soms gaat het teveel de andere kant op. Worden die grenzen muurtjes die opgetrokken worden juist om contact te vermijden. En die muurtjes worden isoleercellen waarin men zichzelf opsluit en hermetisch afsluit. Niet altijd onterecht, soms zijn die muren verdedigingstactieken omdat je geleerd hebt van te overleven en alleen op jezelf te vertrouwen. Het valt me op als ik mijn 'achtertuin Hof ter Saksen' wandel hoe nu en dan mensen star voor zich uit kijken en straal langs je voorbij wandelen terwijl we op dat moment de enige levende zielen zijn die elkaar kruisen. Dan vraag ik me af : "Wat maakt dat mensen zichzelf dwingen in het niet maken van contact?" Er zijn ook landsgrenzen die mensen structureel scheiden. Wat dan weer voor conflicten, oorlog en immigratie zorgt waardoor we meer naar de verschillen dan de overeenkomsten kijken. Terwijl we toch allemaal op de eerste plaats mens zijn, niet?! Door Biodanza te doen, ben ik me meer en meer bewust gaan worden van de onderlinge omgang met anderen. Waardoor ik niet alleen merk hoe anderen reageren maar hoe ook ik wordt terug geworpen op mezelf en ik afstand en nabijheid meer helderder voel. Hoe ik tijdens het dansen heb geleerd raampjes te plaatsen in mijn muren. Of de sloophamer heb gebruikt. Hoe ik leerde van soms ook de deur dicht te doen als het echt nodig was.
Ik wens het iedereen toe om via de dans van het leven jezelf te onderzoeken. Ook jezelf in contact met een ander en je visie over mensen in het algemeen onder de loep te nemen. Biodanza is dé tool bij uitstek hiervoor. Ik ontmoet je graag in één van mijn wekelijkse lessen, verdiepingsdagen of de vakantie Biodanza & Beeldhouwen. Om samen in affectieve verbinding te gaan. ...en als je een wandelingetje maakt, je glimlacht te geven aan wie ook je pad kruist.
Reacties
|
Click to set custom HTML
|